0182 – 78 63 38

jos@juwelierjos.nl

Lange Tiendeweg 17, 2801 KD Gouda

Geschiedenis van de trouwring

De geschiedenis van de trouwring is een lange en er zijn al bewijzen hiervan gevonden uit het Stenen Tijdperk.

In die tijd werden de ringen, gemaakt van takjes, gras en biezen, niet om de vinger gedragen, maar om andere lichaamsdelen zoals polsen of enkels. Men dacht dat dit een manier was om het leven te verlengen van de echtgenotes door het voorkomen, dat de geest of ziel uit het lichaam kon vloeien.

Selecteer waar u voor komt, de gewenste datum en het tijdstip. Vul uw contactgegevens in en bevestig uw afspraak.

Heeft u nog vragen? Stuur een mail naar jos@juwelierjos.nl of bellen naar 0182 – 786 338.

De Egyptenaren

In de tijd van de Egyptenaren, zo’n 5000 jaar geleden, werd de trouwring gemaakt van natuurlijke materialen zoals ivoor, hennep, bot of leer. Tevens begon men rond deze tijd trouwringen te maken van goud en zilver, met of zonder edelstenen.Volgens de Egyptenaren is de ring een cirkel, die eeuwig rond gaat zonder begin of einde. De cirkel symboliseert ‘heelheid en perfectie‘.

De trouwring symboliseert voor de Egyptenaren ‘de oneindigheid’ (van de liefde tussen man en vrouw) en het gat in de ring stond voor ‘de poort die leidde naar natuurlijke en bovennatuurlijke werelden’.
Later, in de tijden van de Farao’s was een trouwring puur een symbool van ‘welvaart en status‘ en niet zo zeer een symbool van liefde.

De Egyptenaren dachten dat de ader van de liefde “de Vena Amoris” van de linker ringvinger direct naar het hart liep. Dit zou ook een reden kunnen zijn dat tegenwoordig vele mensen hun trouwring links dragen. Ook de oude Grieken namen deze gedachte over.

Uiteraard waren de trouwringen in de tijden van de Egyptenaren niet van goud maar van rietstengels. Deze ‘ringen’ zijn veel langs de oever van de Nijl gevonden.

De Romeinen

Vele tientallen jaren later besloten de Romeinen dit gebruik over te nemen. Zij maakten de trouwringen van ijzer. IJzersterk en onverwoestbaar, net als het huwelijk. Later werd het duidelijk dat ijzer niet zo lang meegaat en werd de trouwring vervaardigd van goud of zilver. Met de trouwring hadden de Romeinse vrouwen recht op de helft van de bezittingen van haar man. De vrouw, echter, werd een economisch bezit voor de man.

Azië

In Azië was de trouwring ook een bindende overeenkomst tussen man en vrouw. Hier hadden mannen een ingenieuze manier gevonden om hun vrouwen aan zich te binden. Zij ontworpen een ingewikkelde ring, die bij het afdoen uit elkaar viel. Zo wist de man of zijn vrouw hem ontrouw was geweest als hij terugkwam van lange reizen.

Wij kennen deze ring ook uit de 60-70er jaren. Vele uren zijn er aan besteed om deze ringen weer in elkaar te zetten. Wist u de betekenis erachter?

Religie

Het Christelijk geloof nam het gebruik van de trouwringen over. Het uitwisselen van ringen is een belangrijk onderdeel in de Katholieke Kerk. In de 12e eeuw besloot de Paus, dat man en vrouw in de kerk moesten trouwen en dat de man zijn echtgenote een trouwring van zilver, goud of ijzer om de linker vinger moest schuiven. Pas later werden edelstenen toegevoegd aan de trouwringen. Dit privilege was uiteraard alleen voor de edelen betaalbaar.

In latere eeuwen werden de ringen om de linker vinger van het echtpaar geschoven als teken van hun liefde. De ronde vorm van de trouwring werd gezien als twee afzonderlijke helften die elkaar aanvullen. Men ziet dit tegenwoordig nog wel terug in trouwringen, waarvan de ene helft in witgoud en de andere helft in geelgoud wordt uitgevoerd.

Ook bij Hebreeuwse huwelijksplechtigheden worden er ringen gebruikt. Vaak met het opschrift uit Hooglied 6:3 ”Ani le dodi ve dodi li’. Dit betekent ‘Ik ben van mijn geliefde en mijn geliefde is van mij’.

Pas in de 40-er jaren van de twintigste eeuw werden verlovings- en trouwringen populair als teken van onverwoestbare en onoverwinnelijke liefde. (Zie ook ons artikel hierover)

Dragen van de trouwring rechts in plaats van links.

Waar komt dit vandaan?

De reformatie en het Calvinisme zorgden ervoor dat trouwringen als ongepast en ijdel werden beschouwd. De Protestanten gebruikten geen trouwring meer. Pas later, in de negentiende eeuw, toen ook de Protestanten zich realiseerden wat een mooie symboliek er achter de ring lag, besloten zij de trouwring weer in te voeren.

Om echter duidelijk te laten zien dat de Protestanten anders dachten dan de Katholieken besloten de Protestanten de trouwring rechts te dragen in plaats van aan de linker hand.

Zo kan men ook zien of iemand Katholiek, Protestants of andersdenkend is aan het dragen van de trouwring.

Bij het Orthodoxe Christendom, zie je in sommige stromingen nog steeds dat trouwringen en juwelen niet gedoogd worden door de kerk.

Selecteer waar u voor komt, de gewenste datum en het tijdstip. Vul uw contactgegevens in en bevestig uw afspraak.

Heeft u nog vragen? Stuur een mail naar jos@juwelierjos.nl of bellen naar 0182 – 786 338.